De literatuur toont grote sociale ongelijkheid in de deelname aan kankerscreening. Dit is problematisch omdat kankerscreening een unieke preventiemogelijkheid biedt en de incidentie, morbiditeit en mortaliteit van kanker vermindert. Screeningprogramma’s zijn echter alleen effectief als elke fase in het screeningproces optimaal wordt aangepakt. Toch wordt in de Vlaamse context 19,7% van alle abnormale pap-uitstrijkjes niet adequaat opgevolgd. Daarom zal dit onderzoek zich richten op het in kaart brengen van ongelijkheden in kankerscreening en de ervaren barrières voor deelname aan kankerscreening. Daarnaast zullen interventies op maat om de gezondheidsvaardigheden en geïnformeerde besluitvorming over kankerscreeningparticipatie bij kwetsbare bevolkingsgroepen te verhogen onderzocht worden, evenals het identificeren en aanpakken van sociale ongelijkheden in de naleving van diagnostische evaluatie na een abnormale uitstrijkjes.