Dit doctoraat vormt een belangrijke aanvulling op lopend onderzoek naar literaire samenwerking in de negentiende eeuw, dat hoofdzakelijk focust op schrijverskoppels, maar voorlopig weinig aandacht besteedde aan de rol van salons en schrijversnetwerken. Een theoretisch referentiekader (Perre Bourdieu, Judith Butlers theorie van de " performativity") wordt aangevuld met case studies en onderzoek naar het economisch belang van multiple autorship.