Een groot deel van het structureel patrimonium in Vlaanderen en Zuid-Afrika bereikt stilaan het einde van haar gebruiksduur of heeft te kampen met structurele degradatie. Een adequate beoordeling van de levensduurperformantie van constructies is van groot belang om de economische en sociale ontwikkelingen te faciliteren. Daartoe moeten betrouwbaarheidsgebaseerde technische richtlijnen ontwikkeld worden met het oog op de structurele beoordeling van degraderende constructies en rekening houdend met duurzaamheidseisen.