Het project richt zich op de aanpassingen in bestaand instrument IPEO en KIPEO in samenwerking met het werkveld. Zelfdoding is een belangrijke problematiek in Vlaanderen. In 2011stierven 1152 personen door zelfdoding (Bron: Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid) en er zijn jaarlijks ongeveer 10.000 personen die als gevolg van een suicidepoging in de spoedopnamediensten terecht komen (Bron: Eenheid voor Zelfmoordonderzoek, UGent). Uit de Gezondheidsenquete blijkt dat 5% van de Vlaamse vrouwen en mannen het voorbije jaar aan zelfmoord heeft gedacht (Bron: WIV, 2013). Wanneer wordt gepeild naar lifetime ernstige gedachten aan zelfdoding geeft bijna 13% van de Vlaamse mannen en vrouwen aan al ooit aan zelfmoord te hebben gedacht. Su'icidale gedachten vormen een belangrijke component in het sui'cidaal proces, welke evolueert van suiddale gedachten die kunnen varieren van vage, sporadische gedachten naar meer concrete plannen en kan eindigen met suicidaal gedrag. Zelfmoord komt steeds voort vanuit een complex samengaan van verschillende oorzaken en risicofactoren. Belangrijke risicofactoren die kunnen onderscheiden worden zijn neurobiologische risicofactoren, psychologische risicofactoren, sociale risicofactoren en psychiatrische risicofactoren. De meerderheid van personen met suiddale gedachten hebben een psychiatrische stoornis, waarbij depressie het vaakst voorkomt en in mindere mate een angststoornis. Andere factoren die frequent zijn geassocieerd met suiddale gedachten zijn hopeloosheid en piekeren/rumineren. Het IPEO en KIPEO zijn instrumenten die handvatten bieden om contact te maken met de suiddale persoon, een gesprek aan te gaan en risicofactoren en beschermende factoren in kaart te brengen.