Veel van de unieke syntactische kenmerken van Nederlandse dialecten die in Vlaanderen worden gesproken, komen alleen in zeer veel voor
specifieke discourscontexten, en kan daarom niet worden onderzocht met behulp van bestaande databases en
linguistische atlassen, omdat deze gebaseerd zijn op uitgelokte gegevens, geen spontane spraak. Aan de Universiteit Gent,
783 bandopnames (ca. 700 uur) van spontane dialectspraak uit alle Nederlandstalige provincies in
België en uit Frans Vlaanderen (Frankrijk) zijn beschikbaar. Ze werden opgenomen in de jaren zestig en
Jaren 1970, en de sprekers werden allemaal rond de eeuwwisseling van de 20e eeuw geboren. De banden zijn geweest
gedigitaliseerd (www.dialectloket.be), maar nog niet digitaal getranscribeerd, of taalkundig geannoteerd. Met een
oog op snel vorderend dialectverlies over heel Vlaanderen, het is een dringende wens dat deze rijkdom aan
gegevens worden getranscribeerd, geannoteerd en beschikbaar gemaakt voor taalkundig onderzoek, zoals jongere sprekers zijn
steeds beter in staat om deze opnamen te begrijpen en te transcriberen. Inderdaad, ze vertegenwoordigen al een
historische fase van de taal, gezien het feit dat de sprekers omstreeks de 20e werden geboren
eeuw, en dus verworven taal ongeveer 100-120 jaar geleden. De toegankelijkheid van de gegevens voor
onderzoekers zijn daarom van onschatbare waarde voor diachroon, typologisch en vergelijkend onderzoek. Om te
maak deze enorme schat aan dialectgegevens die aanwezig zijn aan de Universiteit Gent beschikbaar voor fundamenteel
onderzoek, hun transcriptie en linguïstische annotatie heeft hoge prioriteit.