Sinds jaar en dag discussieert men over hoe Immanuel Kants categorieën van kwantiteit precies moeten worden afgeleid uit de kwantitatieve oordeelsvormen. Dit onderzoeksvoorstel beoogt dit debat, dat we de Derivation Controversy noemen, te verbinden met een analyse van het onderscheid tussen formele en transcendentale logica, alsook met een analyse van de relatie tussen logica en metafysica in Kants filosofie. Het debat wordt gekenmerkt door een opvallende aanwezigheid van realistische veronderstellingen. In het licht van Kants transcendentaal idealistisch project is deze observatie verontrustend. Ingevolge de realistische wending van het debat werd namelijk de idee van de ‘constitutie van het object’ ontkoppeld van onderzoek naar de aard van de categorieën en Kants transcendentale logica in het algemeen. We ontwikkelen een methodologisch kader met het oog op de re-integratie van de idee van object-constitutie in analyses van transcendentale logica, en zo ook in de Derivation Controversy. De methodologie culmineert in de veronderstelling (i) dat transcendentale logica, hoewel algemeen van aard, niettemin op een singulier gebruik ervan moet anticiperen, en (ii) dat dit gereflecteerd wordt in de afleiding van de categorie van totaliteit uit het singuliere oordeel. Dit wordt onderzocht vanuit de gedachte dat niet adequaat rekenschap kan worden afgelegd van de specificiteit van het kantiaanse logisch systeem zonder de metafysische implicaties ervan in acht te nemen.