Dit onderzoek beoogt een beter historisch begrip van het naast elkaar bestaan ​​van de gemeentelijke landsystemen met processen van de wereldwijde land commodification waardoor het land toegang en controle is gestandaardiseerd in absolute rechten particuliere eigendom. Na 500 jaar historische kapitalisme, naar schatting 65% van het landoppervlak van de wereld blijft onder gebruikelijke communitybased ambtstermijn regimes worden beheerd, maar hun kracht en vormen grote verschillen tussen regio's en landen. Een opvallend geval van deze community-grondstof paradox is te vinden in de Andes gemeenschappen, die getuige zijn geweest van eeuwen van koloniale uitbuiting en postkoloniale extractivism en staatsvorming, maar behouden een opmerkelijke marge voor gemeenschappelijke gronden controle. Afscheid van een gedeelde geschiedenis, zowel Peru en Bolivia erkennen gemeenschappelijke landrechten vandaag, maar de gemeenschappen hebben een sterkere positie in Bolivia (ondanks enkele tegenstrijdigheden), hetgeen tot uiting komt in het land politiek en juridische structuur van het land gewonnen. Om te begrijpen dit slecht begrepen divergentie, community-state onderhandeling strategieën om gemeenschappelijke gronden rechten te doen gelden zullen worden vergeleken over de 19de en 20ste eeuw in een multi-schaal weg. Een casus twee hooglandgebieden, Oruro (Bolivië) en Apurímac (Peru), wordt via een geïntegreerde vergelijkingsmethode dialoog met transformaties hogere schalen gebracht. Stevig gevestigd in een wereldwijd transdisciplinair netwerk agenda, zal het onderzoek naar de Andes permanent te koppelen tot en ondervragen wereldwijde land debatten.