Hoewel het hoger onderwijs van studenten vereist dat zij zelf leren, is hun metacognitieve regulering vaak onvoldoende voor adequate zelfregulering. Collaborative learning (CL) heeft bewezen effectief te zijn in het bevorderen van de zelf- en sociaal gedeelde metacognitieve regulering (SSMR) van studenten. Dit laatste verwijst naar een gezamenlijke en wederkerige betrokkenheid van meerdere samenwerkende leerlingen in het reguleren van elkaars en het leren van de groep. Hoewel wordt verondersteld dat SSMR het leren van gezamenlijke en individuele studenten bevordert, staan ​​internationaal onderzoek en theoretische modellen over SSMR nog in de kinderschoenen. Door het presenteren van methodologische en empirische studies over SSMR in een authentieke universitaire setting, is dit voorstel gericht op het bevorderen van dit opkomende onderzoeksgebied. In een eerste, methodologische, fase zal de focus liggen op innovatieve instrumentontwikkeling, gericht op (a) het identificeren van kwaliteitsverschillen in SSMR, en (b) het weergeven van SSMR-processen door middel van Social Network Analysis (SNA). In een tweede, empirische fase zullen de effecten van SSMR op de prestaties van individuele studenten en groepen worden bestudeerd. Daarnaast zullen karakteristieken van CL-deelnemers, CL-groepen en de CL-setting met het oog op de adoptie van SSMR door studenten worden onderzocht. Het voorstel impliceert baanbrekende bijdragen aan een uitgebreidere theorie over SSMR, maakt het mogelijk om empirische SSMR-studies naar een volgend niveau te brengen en geeft input voor ontwerpinstructie-interventies die SSMR adequaat bevorderen.