Het macroscopische gedrag van een materiaal wordt bepaald door de structuur van het materiaal op microscopisch niveau (de microstructuur). Deze microstructuur en hoe deze evolueert, wordt bepaald door de snelheid of kinetiek van verschillende reacties. Tijdens metallurgische productieprocessen kunnen metalen worden verkregen uit metaaloxiden door reductiereacties. Hiervoor zijn reductiemiddelen, zoals koolstof of
er worden cokes gebruikt en de kinetiek van de reductiereacties is onderzocht.
Op zoek naar lagere broeikasgasemissies zijn andere reductiemiddelen gewenst. De kinetiek van de reductiereacties met dergelijke zelfkopiërend of alternatief (bijvoorbeeld vast plastic afval) is nog niet onderzocht. Het voorgestelde werk zal dit doen en de verkregen kinetica zal worden geïmplementeerd in een model om de resultaten te valideren.
Modelleren is de wiskundige beschrijving van een bepaald fenomeen. In de praktijk is het materiaal dat onderhavig is aan dit fenomeen fictief verdeeld in elementen van zeer klein volume en in elk van deze elementen worden algoritmen, die zijn opgebouwd uit de vergelijkingen die dit specifieke fenomeen beschrijven, uitgevoerd. De faseveldmethode is een modelleringstechniek met veel
voordelen bij het overwegen van complexe microstructuren. De kinetische coëfficiënten die tot nu toe in modellen werden gebruikt, werden geïdealiseerd. Het experimentele werk zal helpen om de kinetische inputparameters te verkrijgen die gesimuleerde microstructuren opleveren, die kunnen worden vergeleken met de experimenteel verkregen, om de kinetische coëfficiënten te valideren.