Posttraumatische stressstoornis vormt een ernstig invaliderende aandoening. Onderzoek toont daarbij aan dat cognitieve processen een belangrijke rol spelen bij de impact van stressoren op het dagelijkse functioneren. Tegelijkertijd is in vergelijking met andere klinische beelden (bijvoorbeeld depressie) echter relatief weinig geweten omtrent de rol van cognitieve processen, zoals ruminatie en daaraan gerelateerde factoren, in de ontwikkeling en instandhouding van posttraumatische stress en comorbide klachten. Huidig project beoogt de rol van cognitieve factoren in de ontwikkeling en instandhouding van posttraumatische stressklachten in kaart te brengen en beoogt daarbij tot een integratief model te komen, waartoe we gebruik maken van een netwerkanalytische- en experimenteel psychopathologische benadering. Daarnaast richt dit project zich op het verhelderen van mechanismen onderliggend aan de behandeling van posttraumatische stress.