De relatie tussen monomeren structuur, supramoleculaire assemblage en de hieruit resulterende biologische functie van zelfassociërende antimicrobiële lipopeptiden zal worden bestudeerd. Het aangetoonde potentieel van diffusie en relaxatie NMR technieken om informatie omtrent zelfassociatie te verkrijgen zullen hierbij worden aangewend. Daarnaast wensen we een reeks synthetische niet-natuurlijke varianten te bekomen die toelaten de principes die deze zelfassociatie bepalen op te helderen.