Specifieke groepen van jongeren in onze samenleving worden in toenemende mate geconfronteerd met sociale exclusie op verschillende (levens)domeinen. Sport, buurtsport in het bijzonder, wordt beschouwd als een potentieel rijke context om moeilijk-te-bereiken jongeren die risico lopen op sociale exclusie te bereiken. Hierbij wordt de sport-gerelateerde context beschouwd als vehikel om persoonlijke ontwikkeling, gezonde levensstijl en sociale cohesie te bevorderen.
Ondanks de vele en grote variatie aan buurtsportpraktijken in Vlaanderen, ontbreekt hiervoor echter grotendeels een 'evidence-based' raamwerk, richtinggevende principes en uitkomstmeting. Bovendien is er op Vlaams niveau geen algemene beleidsvisie met betrekking tot buurtsport.