Sinds de laatste paar jaar, zijn wit licht emitterende diodes (LED's) snel ter vervanging van zowel gloeilampen en compacte fluorescentielampen voor verlichting: ze zijn meer compact, energie-efficiënter en hebben een veel langere levensduur. Witte LED's bestaan ​​meestal uit een blauw emitterende LED-chip, in combinatie met één of twee fosforen welk deel van het blauwe licht omzetten in groen en rood, geven een algemene indruk van wit licht. Momenteel is de levensduur van LED's niet alleen beperkt door die van de LED chip zelf, maar ook door de degradatie van de fluorescerende materialen. Deze poeders of dunne films - anorganische verbindingen die een kleine hoeveelheid verontreinigende elementen (doteringen) als lichtbronnen - lijden vaak aan omgevingsomstandigheden (vochtigheid en hoge temperatuur) en soms van de hoge dosis van blauw licht door de LED chip zelf. Het doel van dit project is de afbraak verschijnselen die optreden in fosforpoeders en dunne films voor LEDs bestuderen. Dit omvat versnelde veroudering experimenten bij hoge temperatuur, hoge vochtigheid en onder sterke belichting in een klimaatkamer, maar ook experimenten met geavanceerde oppervlakte-analysetechnieken. Dit laatste is nodig om de precieze route van de degradatie te begrijpen. Tenslotte zal poederdeeltjes worden ingekapseld om ze te beschermen tegen afbraak. Dit, samen met een beter begrip van de fysica van afbraak gemeen LED fosforen moeten leiden tot een verbeterde prestatie en betrouwbaarheid van witte LEDs.