Cognitieve controle is een belangrijk vermogen dat ons in staat stelt meer zelfbeheersing uit te oefenen (bijv. Afzien van
drinken en rijden), en er is aangetoond dat het positief correleert met verschillende markers van succes in
moderne samenleving (bijv. betere examenscores, groter banenucces). Dientengevolge, veel psychologen
vraag me af of cognitieve controle kan worden getraind. Tot nu toe, ondanks verschillende pogingen, training
studies zijn teleurstellend niet succesvol gebleken. Hier debatteren we dat eerdere studies zich concentreerden op
mentale concepten die te slecht waren gedefinieerd. Om dit te verhelpen, zullen we een op modellen gebaseerd cognitief ontwikkelen
trainingsparadigma. Concreet gaan we uit van een goed bestudeerd cognitief procesmodel van leren en
besluitvorming, die twee cruciale parameters bevat: leerritme (hoe snel iemand kan leren
nieuwe informatie) en discontovoet (hoe sterk men toekomstige voordelen afkent). Beide parameters
kan worden gezien als een venster, in het verleden en in de toekomst, respectievelijk. Door te manipuleren
deze "vensters" (leergraad en discontovoet) met behulp van goed bestudeerde cognitieve taken, zullen we testen
of training overdracht van leergraad en discontovoet induceert over taakparadigma's (bijv.
leren over beloning of taakmoeilijkheden), en van verleden naar toekomst. Met deze aanpak zullen we dat ook doen
onderzoeken welke overeenkomsten in neurale ensembles (d.w.z. voxelpatronen) dergelijke overdracht kunnen voorspellen,
daarbij de neurale substraten van deze potentieel generaliseerbare besturingsprocessen ontrafelend.