Op basis van een analyse van de statenpraktijk van kuststaten, zullen de verschillende visies ten aanzien van de lacunes en de mogelijk ruime interpretaties (creeping jurisdiction) van de bepalingen m.b.t. de verdeling van rechtsmacht in de exclusief economische zone uit het Verdrag van Montego Bay, 1982 (Zeerechtverdrag), evenals de beleidsinstrumenten die daaruit voortvloeien aan een kritische studie onderworpen worden.