Normenkaders hebben tot doel minimale kwaliteit van zorg (op vlak van structuren, processen of resultaten) door de overheid te kunnen benoemen en opleggen aan zorgaanbieders ter bescherming van de zorggebruikers.

In het onderzoeksrapport werd gezocht naar een solide theoretische en conceptuele basis voor het instrumentarium van de normering (in eerste instantie voor ziekenhuizen)  na onderzoek van de actuele situatie (rekening houdend met vrij recente fenomenen zoals accreditering, ontwikkeling van eisenkaders, kwaliteitsindicatoren, werkwijze van Zorginspectie,..)  en de aankomende trends (gebruikersplatformen met publieke evaluaties op basis van ervaringen, nieuwe mogelijkheden op vlak van databeleid,..), waarbij de opportuniteit van het verder - al dan niet aangepast - gebruiken van erkenningsnormen door de overheid kan worden geplaatst ten opzichte van deze nieuwere  fenomenen en trends..