Dit onderzoeksvoorstel gaat in op de vraag naar een ​​dieper kennisreservoir over de effectiviteit van strategische planning (SP) in publieke organisaties door de relaties te onderzoeken tussen de micro-activiteiten (d.w.z. practitioners praktijken en praxis) van SP in publieke organisaties en zowel proximate als distal planningsresultaten (Bryson). et al., 2010; Wolf et al., 2013). Het verschuiven van de onderzoeksaandacht naar deze micro-activiteiten (d.w.z. b, praktijken en praktijk) van SP en hun relatie met performantie zal licht werpen op de effectiviteit van SP in publieke organisaties door inzicht te verschaffen in de relaties die ten grondslag liggen aan de veronderstelde impact van SP op de prestaties.