Geslachtshormonen worden beschouwd als de drijvende kracht achter het seksuele dimorfisme van de lever. Zo vertonen mannelijke en vrouwelijke levers belangrijke verschillen in fysiologische en pathologische processen, geïllustreerd door de hogere prevalentie van niet-alcoholische steatohepatitis (NASH) bij mannen. Gewichtsverlies, een kernelement van het ziektebeheer, en de daarmee gepaard gaande verbeteringen op vlak van leverinflammatie en fibrose, zijn moeilijk vol te houden op lange termijn en herval is frequent. Preklinisch onderzoek staaft het bestaan van een hepatisch geheugen: metabole insulten induceren blijvende epigenetische veranderingen in de lever. Of deze chromatinemodificaties betrokken zijn bij NASH herval is echter niet geweten. Bovendien dienen hun geslachtsspecificiteit en de functie van geslachtshormonen in dit proces nog onderzocht te worden. Dit project combineert muismodellen met transcriptoom- en epigenoomanalyses om de rol te onderzoeken van geslachtshormoonsignalisatie in NASH recidieven geassocieerd met gewichtstoename na -verlies, meer bepaald in de geslachtsspecifieke functionele gevolgen, moleculaire mechanismen en omkeerbaarheid van hepatisch metabool geheugen.