De MELiSSA-lus als een regeneratief levensondersteunend systeem moet het herstel van de belangrijkste elementen maximaliseren, als een sleutel om een ​​gesloten en zelfvoorzienend proces te ontwikkelen. Stikstof is een van deze hoofdelementen en verschillende alternatieven voor het gebruik van stikstof in de MELiSSA-lus zijn mogelijk, zowel in technologie als in het specifieke compartiment. Er is al enorme kennis over de verschillende mogelijkheden om de stikstofbronnen van een menselijke bemanning te verwerken, ook binnen het MELiSSA-consortium. Hiervan uitgaande, zou het voorgestelde doctoraatsproject eerst de stikstoflus in de context van de MELISSA-lus analyseren, rekening houdend met de inputs, de tussentijdse bioprocessing en de outputs en hun punt van gebruik. Hiervoor moeten de vereiste vormen van stikstof (le, ammonium of nitraten) in de verschillende MELISSA-compartimenten worden overwogen. Uit die analyse zal het project ook experimenteel onderzoek naar alternatieve biotechnologietechnieken van belang omvatten, bijvoorbeeld bij de behandeling van urine, of in de alternatieven van de werkomstandigheden in het nitrificatiecompartiment van de MELiSSA-lus. Dit werk zou op laboratoriumschaal worden gedaan. De uiteindelijke output van het doctoraatswerk zou een voorstel zijn voor de behandeling en het herstel van stikstof in de MELiSSA-lus.