Osteogenesis Imperfecta (OI) is een skeletaandoening die gepaard gaat met een grote klinische variabiliteit. Om meer inzichten te krijgen in de mechanismen die verantwoordelijk zijn voor deze variabiliteit worden verschillende OI-zebravismodellen gebruikt om zowel fenotypisch, moleculair en gedragsonderzoek uit te voeren. De bevindingen kunnen bijdragen aan potenti ële therapieën voor de verschillende vormen van OI.