In de eurozone zijn banken met voorsprong de belangrijkste bron van financiering voor bedrijven. Dit betekent dat de economische leefbaarheid van de bankensector cruciaal is voor de algemene economie. Echter, sinds de financiële crisis van 2008 zijn de beurskoersen van banken fors gedaald. Dit kan potentieel de rol van banken als financieringsbron voor de rest van de economie in gevaar brengen. Banken hebben namelijk genoeg kapitaal nodig om leningen te mogen uitgeven. Een lage beurskoers maakt het moeilijker om vers kapitaal op te halen en beperkt dus de mogelijkheid voor banken om nieuwe leningen te verstrekken. Dit project onderzoekt een cruciale determinant van die lage beurswaardering, namelijk de 'cost of equity', en gaat na hoe deze het uitleengedrag van banken beïnvloedt. De ‘cost of equity’ is de verdisconteringsvoet waarover toekomstige winsten worden verdisconteerd naar het heden. Deel één van dit voorstel gaat na hoe de 'cost of equity' wordt beïnvloed door systemisch risico en hoe dit een impact heeft op het leengedrag van banken. Deel twee legt de link tussen regulering en ‘cost of equity’. Die zou moeten lager liggen als banken door nieuwe regulering veiliger worden. Is dit het geval en zorgt die lagere ‘cost of equity’ voor een verandering in hoe banken leningen verstrekken? Deel drie onderzoekt of 'cost of equity' ook impact heeft op leningen die een aantal kwartalen later worden verstrekt.