Planlast is alomtegenwoordig in de publieke sector. Deze kan ontstaan vanwege, enerzijds, extern opgelegde regels, wetgeving en procedures of, anderzijds, intern gebruikte processen en systemen. Uit recente studies blijkt dat planlast negatieve consequenties heeft voor zowel de algemene prestatie van publieke organisaties alsook het welbevinden van publieke professionals. Echter, deze studies hebben typisch twee beperkingen: Deze vinden plaats in een heel specifieke context - binnen een bepaald land of regio. Bovendien focussen deze studies typisch op de impact van planlast die publieke professionals zelf ervaren, en niet noodzakelijk planlast die publieke professionals opleggen aan de burger. Dit project komt hieraan tegemoet en bestaat bijgevolg uit twee delen. Deel 1 focust op de rol van context en maakt gebruikt van een internationale database (TALIS 2018) aangeboden door de OECD om te achterhalen hoe variabalen op landniveau de relatie tussen planlast en jobtevredenheid van publieke professionals beïnvloeden. Aansluitend volgt een kwalitatief onderzoek bij internationale beleidsexperts van de OECD en UNICEF gericht op een verdieping van de kwantitatieve resultaten. Deel 2 focust allereerst op het ontwikkelen van een vragenlijst om de transmissie van planlast te meten, met andere woorden niet de mate van planlast die publieke professionals zelf ervaren maar de mate van planlast die ze zelf opleggen aan de burger. Vervolgens wordt door middel van een dagboekstudie bij publieke professionals achterhaalt wat de impact is van deze vorm van planlast op het welbevinden van publieke professionals.