Colloïdale halfgeleider kwantum dots (Qdots) zijn uitstekende kandidaten voor toepassingen gebaseerd op
resonante energie transfer (RET), door hun breed absorptiespectrum, gecombineerd met een scherpe
emissiepiek en hoge fotoluminescentie. Deze eigenschappen zijn instelbaar over het hele visuele spectrum door
aanpassing van de Qdot diameter. Echter, door de grote afmeting van Qdots in vergelijking met organische
fluoroforen, is het onduidelijk of experimentele resultaten verklaard kunnen worden met de Förster theorie, die
RET modelleert via dipool-dipool koppeling.
Dit project streeft naar een fundamenteel begrip van RET en optimalisatie van de RET efficiëntie E in Qdot
gebaseerde nanomaterialen. Startpunt is de synthese van goed gedefinieerde systemen, waar een gecontroleerd
aantal kleurstof of Qdot acceptoren gekoppeld worden aan één Qdot donor. De afstand tussen beide wordt
vastgelegd door een bifunctioneel organisch ligand of een oligonucleotide met gepaste lengte. Vervolgens
wordt RET gekarakteriseerd via steady-state en tijdsopgeloste fluorescentiemicroscopie. Metingen als functie
van de donor-acceptor afstand laten toe te controleren of de Förster theorie geldig is. Optimalisatie van E
gebeurt door het aanpassen van de Qdot diameter en compositie. Tot slot zal de mogelijkheid van kwantum
knippen, de creatie en spatiale scheiding van meerdere elektron-gat paren na absorptie van één enkel foton,
nagegaan worden in deze systemen.