Deze overeenkomst heeft betrekking op het vierde onderdeel van de verwachte output van het wetenschappelijke rapport verzuring, nl. "wanneer kan er herstel van bodemverzuring verwacht worden voor natuur?" Om deze vraag te beantwoorden wordt op Europees vlak gebruik gemaakt van een dynamische modellering van bodemverzuring. Het herstel van verzuring wordt dan gedefinieerd aan de hand van een bodemchemisch criterium. Het simuleren van de belangrijkste betrokken processen doorheen de tijd laat toe om te bepalen wat het effect is van een bepaalde depositie op de bodemverzuring voor een gegeven tijdstip.
Er zal hiervoor gebruik gemaakt worden van het Very Simple Dynamic Model (VSD-model) Dit model simuleert de samenstelling van de bodem en het bodemwater doorheen de tijd op basis van gegevens over het bodemtype, de vegetatie, de atmosferische depositie en de jaarlijkse neerslaghoeveelheid. Een eerste versie van het VSD-model werd toegepast voor een aantal bossen in Vlaanderen, met als doelstelling om per receptor de depositie of zogenaamde streeflast te bepalen waarbij de bodem in 2030 volledig hersteld zou zijn van verzuring.
Voor MIRA-S is het echter relevanter om de evolutie van bodemverzuring te bepalen bij de depositiedruk van elk van beide voorgestelde MIRA-scenario's. Dit is een interessante en noodzakelijke aanvulling bij het interpreteren van de resultaten van kritische lasten voor verzuring. Het bepalen van bodemverzuring in Vlaanderen is vooral gewenst voor bosecosystemen, omdat de impact van atmosferische depositie op andere semi-natuurlijke ecosystemen (diverse types van heides en soortenrijke graslanden) voornamelijk betrekking heeft op de vermestende effecten van depositie; het dynamisch modelleren van vermesting valt echter buiten het kader van dit MIRA-S.
Met de nieuwste versie van het VSD-model zal de graad van bodemverzuring voor beide MIRA-S-scenario's gesimuleerd worden doorheen de tijd voor een uitgebreide en representatieve set van Vlaamse bossen.