Volgens de ramingen van de Wold Health Organization (WHO), zal het aantal mensen met diabetes in 2000 te verhogen 177,000,000-300.000.000 in 2025. Het is ook geschat dat 9% van alle overlijden over de hele wereld zijn het gevolg van diabetes. Hoewel diabetes is niet te genezen, kan intesive insulinetherapie bij patiënten met diabetes drastisch vertragen het ontstaan ​​van ernstige complicaties. Er wordt aangetoond dat strakke of continue controle van de bloedglucose substatial verminderingen van de totale medische kosten kunnen introduceren. Tot op heden zijn implanteerbare glucosesensoren allemaal gebaseerd op oppervlakte chemische reacties. Dergelijke sensoren zijn zeer stabiele, nauwkeurige en gevoelige in vitro. Echter, zodra de sensoren geïmplanteerd, de stabiliteit en betrouwbaarheid reduceert na enkele dagen gevolg grotendeels tot vervuiling van het sensoroppervlak door eiwitachtig materiaal. Zij kunnen dus niet worden gebruikt voor lange termijn implantatie. Met behulp van een spectrometrische inrichting ingekapseld in een transparante, biocompatibel materiaal, kan langdurige in vivo werking van glucose sensoren worden gerealiseerd, rechtvaardigen de chirurgische ingreep om de inrichting te implanteren. Hoewel de impact van een CGM-implantaat zou enorm zijn, zijn er verschillende wetenschappelijke vooruitgang nodig is en grote risico's worden aangepakt. Terwijl de essentiële know-how beschikbaar is, verschillende technologieën moeten verder worden onderzocht en ontwikkeld met een sterke focus op de multidisciplinaire context van dit werk.