Hoewel we dagelijks communiceren met mensen van verschillende leeftijden, weten we verrassend weinig over hoe het menselijk brein zulke intergenerationele interacties ondersteunt. Het InterCom-project brengt daar verandering in. Door laboratoriumonderzoek te combineren met praktijkexperimenten – en individuele analyses met metingen tussen mensen (zoals 'brain-to-brain synchrony') – willen we beter begrijpen hoe communicatie tussen generaties verloopt, zowel binnen als buiten de familie.

Remmen leeftijdsverschillen in hersenactiviteit de gespreksstroom? Hoe verwerken luisteraars spraak van kinderen of oudere volwassenen? Komt miscommunicatie deels voort uit het feit dat zij minder goed kunnen voorspellen wat een ander gaat zeggen? En hoe overwinnen we impliciete neurogedragspatronen die miscommunicatie in de hand werken? Hoewel uit laboratoriumstudies blijkt dat kinderen, volwassenen en ouderen informatie op verschillende manieren verwerken – verbaal én non-verbaal – zijn dit soort vragen tot nu toe opvallend onderbelicht gebleven.

InterCom introduceert een vernieuwende aanpak binnen de ‘community neuroscience’: een wisselwerking tussen de echte wereld en het lab. We verzamelen hersen-, lichaams- en taaldata van sociaal-cultureel diverse groepen kinderen, volwassenen en ouderen tijdens echte verhalende evenementen, die we samen met maatschappelijke partners vormgeven. De inzichten uit deze praktijksituaties voeden vervolgonderzoek in het lab, en omgekeerd. Zo benut InterCom de kracht van zowel realistische observaties als experimentele controle, en combineert het innovatieve methodes voor gegevensverzameling, stimulusontwikkeling en data-analyse op een wederkerige manier.

Kortom, InterCom verkent nieuw terrein binnen zowel intergenerationeel als praktijkgericht neurowetenschappelijk onderzoek. Het project levert inzichten en instrumenten op die ons helpen om communicatie tussen én over generaties heen beter te begrijpen én te verbeteren.