Achtergrond

Het behandelen van hartritmestoornissen blijft het grootste probleem in cardiale elektrofysiologie. Verwacht wordt dat de prevalentie van de meest voorkomende aritmie, atriumfibrilleren (AF), sterk zal stijgen als gevolg van de vergrijzing. Ondanks intensief onderzoek blijft het mechanisme van atriumfibrilleren onduidelijk, wat leidt tot slechte resultaten bij de behandeling en een gebrek aan langdurig succes. Als gevolg hiervan resulteert ablatie van AF vaak in complexe atriale tachycardieën (AT). Ablatie van atriale tachycardieën (AT) die optreden na een eerste aanhoudende AF-ablatie of na een eerdere chirurgische procedure is een grote uitdaging, ondanks recente verbeteringen in kaarttechnologieën. Nieuwe HDAM-systemen (High density Activation Mapping) met behulp van snelheidsvectoren helpen door activeringsgolffronten te tonen, die mogelijke circuits en of foci suggereren die verantwoordelijk zijn voor de AT. Deze systemen hebben echter beperkingen, omdat ze vaak meer dan één potentiële activeringsroute suggereren en omdat automatische annotatie van laagspanning en gefractioneerde potentialen de activeringskaarten verwarrend zou kunnen maken. Zeer recent, ontwikkelde mijn groep Directed Graph Mapping (DGM), een nieuwe techniek gebaseerd op het creëren van een gericht netwerk om de hartexcitatie weer te geven, die automatisch het juiste circuit van het in kaart gebrachte hart laat zien. DGM is geëvalueerd in in-silico, experimentele en klinische modellen van aritmieën. DGM heeft bewezen effectief te zijn bij het detecteren van het mechanisme en het precieze circuit van elke normale AT, en dit automatisch en onmiddellijk. In ons laatst ingediende werk hebben we aangetoond dat DG-mapping kan concurreren met de nieuwste HDAM-systemen in het geval van complexe AT's.

Doel

In dit stadium is onze tool even goed als de systemen op de markt. Daarom moeten we de tool nog steeds verbeteren, zodat deze aanzienlijk beter zal werken dan de huidige HDAM-systemen om interesse te wekken bij bedrijven. Dit is precies het doel van dit project. In de meeste gevallen waarin DG-mapping niet het juiste mechanisme geeft, vertoont het twee verschillende mechanismen en kan het geen onderscheid maken tussen de twee. Daarom moeten we extra hulpmiddelen aan DG-mapping toevoegen om dit aspect te verbeteren. Ten tweede hebben we alleen het potentieel van DGM aangetoond in één ziekenhuis met het enkele HDAM-systeem. Daarom is het tweede doel van dit project om een ​​multicenter-studie op te zetten en alle verschillende HDAM-systemen op de markt te testen.

Eindresultaat van het project

Het beoogde eindresultaat van het project is het vinden van een mogelijke samenwerking met een bedrijf met een HDAM-systeem (bijvoorbeeld RHYTHMIA van Boston Scienfitic, CARTO van Biosense Webster) om onze technologie daadwerkelijk naar de patiënt te brengen. Omdat we bezig zijn met het patenteren van onze technologie, is het uiteindelijke doel het vinden van een licentiehouder van ons patent op DGM.