Het vermogen van soorten om te reageren op snelle milieuveranderingen vormt een belangrijk aandachtspunt in biologisch onderzoek. Hoe deze veranderingen inwerken op dispersiestrategieën van sociale soorten, blijft evenwel slecht gekend. ‘Life-history’ theorie voorspelt dat habitatdegradatie de adaptieve waarde van uitgesteld dispersiegedrag zal verlagen via verhoogde competitie voor schaarse hulpbronnen, en dat conflicten tussen ouders en nakomelingen zullen toenemen, wat zal resulteren in vroegere dispersie. Gelet op de fysiologische link tussen milieuverandering en dispersiegedrag, laat experimentele manipulatie van de fysiologische toestand van individuen toe om de effecten van habitatdegradatie op dispersiebeslissingen op een nieuwe manier te simuleren. Onze experimenten worden uitgevoerd op een coöperatief broedende zangvogel die leeft in een goed bestudeerd, anthropogeen verstoord nevelwoud in Zuidoost-Kenia. Voortbouwend op een unieke 20-jarige dataset, zullen we (i) de fysiologische toestand van individuen manipuleren met behulp van CORT implantaten, (ii) gebruik maken van state-of-the-art radiotracking om hun dispersiegedrag in hoge resolutie te monitoren, en (iii) verschillende pathways modelleren waarlangs habitat degradatie dispersiestrategieën in tropische coöperatieve soorten kan moduleren. Lange-termijn studies zoals deze zijn van cruciaal belang om de antropogene invloeden op de meest biodiverse ecosystemen ter wereld beter te begrijpen.