Naarmate telecommunicatienetwerken evolueren om te voldoen aan de steeds toenemende eisen van gebruikers, geldt dat ook voor onze
blootstelling veroorzaakt door radiofrequentie (RF) elektromagnetische velden (EMF). Hoewel in de meeste landen
wetgeving door op wetenschap gebaseerde limieten beperkt deze blootstelling, onze methoden om nauwkeurig
karakteriseren in onze dagelijkse omgeving ontbreekt het aan efficiëntie en zijn gebaseerd op streng
veronderstellingen. Dit onderzoeksvoorstel beoogt in de eerste plaats de huidige problemen aan te pakken door
een op metingen gebaseerde methode ontwikkelen om de RF-EMF-verdeling in ruimte en tijd in Nederland te voorspellen
elke omgeving met zo min mogelijk metingen. Ten tweede verschuift de focus naar de (nabij)
In de toekomst zullen richtlijnen worden ontwikkeld voor de ontwikkeling van steden met een lage RF-EMF-blootstelling. Hiernaar
doel, ten eerste, de invloed van verschillende parameters van stadsplanning (zoals gemiddelde bouwhoogte)
en netwerktopologieën (zoals basisstationdichtheid) op de belichtingsverdeling worden bepaald
door middel van een simulatieonderzoek. Het laatste stukje van de puzzel is de belichting veroorzaakt door het persoonlijke
draadloze apparaten. Door metingen van de ontvangen en verzonden bevoegdheden van een mobiel
telefoon in verschillende netwerktopologieën, een nauwkeurige karakterisering van de globale blootstelling (de som
van de blootstellingen geïnduceerd door het netwerk en door het apparaat) wordt verstrekt. De gecombineerde doelstellingen
van dit onderzoeksvoorstel zal leiden tot een significante verbetering van de karakterisering van de mens
blootstelling aan RF-EMF in echte stedelijke omgevingen.