In 2018 leden ongeveer 50 miljoen mensen aan dementie en dit aantal zal naar verwachting verdrievoudigen tegen 2050. Preventie
van dementie bij risicopopulaties zoals ouderen met een milde cognitieve stoornis, beter bekend als Mild Cognitive Impairment (MCI), is daarom belangrijk. Een veelbelovende methode voor de preventie van dementie, zowel in de algemene populatie als in een populatie van MCI-patiënten, is de promotie van fysieke activiteit. Uit experimentele studies blijkt immers dat fysieke activiteit een positief effect kan hebben op het cognitief functioneren van MCI-patiënten. Momenteel kunnen er echter nog geen grootschalige aanbevelingen en interventies ter promotie van fysieke activiteit in deze doelgroep uitgerold worden omdat de dosis-respons relatie nog onbekend is. Het is immers onduidelijk welke blootstelling aan fysieke activiteit (frequentie, intensiteit, duur en type) in het dagelijks leven van MCI-patiënten geassocieerd is met een verminderd risico op cognitieve achteruitgang en dementie. Deze kenniskloof is grotendeels te wijten aan het absolute gebrek aan longitudinaal, observationeel onderzoek dat alle componenten van fysieke activiteit in rekening neemt en
daarbij gebruik maakt van geschikte meetinstrumenten voor het kwantificeren van fysieke activiteit en cognitie. De PACTAM studie
zal daarom een cohorte van 145 MCI-patiënten gedurende twee jaar opvolgen. Daarbij zullen fysieke activiteit en cognitie om de zes
maanden gemeten worden met respectievelijk een bewegingsmeter, gecombineerd met een dagelijkse vragenlijst voor zeven
opeenvolgende dagen, en een CANTAB test. Het doel is om te verduidelijken welke blootstelling aan fysieke activiteit (frequentie,
intensiteit, duur en type) geassocieerd is met een verminderde cognitieve achteruitgang.