De Boliviaanse gemeenschappen Bésɨro en Bolivian Guaraní delen een geschiedenis van gedwongen migratie en hebben tot op heden te maken met taalkundige en culturele uitwissing. Waar de Bésɨro echter Europese gewoonten omarmden, verzetten de Bolivian Guaraní zich tegen koloniale machten en sociale structuren. Tegenwoordig heeft Bolivian Guaraní een grote gemeenschap, terwijl Bésɨro wordt bedreigd. Gezien de verschillende uitkomsten van wat ze koloniaal en historisch gezien is opgelegd creëren deze talen een natuurlijk laboratorium voor het bestuderen van de wisselwerking tussen sociaalhistorische en taalkundige factoren en hun impact op taalbehoud. Deze studie combineert kwantitatieve en kwalitatieve dataverzameling en etnografisch onderzoek om te analyseren hoe uitkomsten van contact kunnen worden herleid tot afwijkende taalattitudes en sociaalhistorische variabelen. De urgentie hiervan neemt toe naarmate Bésɨro niet meer wordt overgedragen, wat betekent dat we deze unieke kans snel kwijtraken. Door dit onderzoek nu te doen onthult dit project de actieve reacties van inheemse gemeenschappen op kolonisatie, met verregaande implicaties voor wereldwijde inspanningen op het gebied van taalbehoud. Het biedt nieuwe inzichten in onze benadering van taalcontact met bedreigde talen, het bestuderen van de (nog nooit eerder onderzochte) historische gevolgen van taalattitudes en het overbruggen van de kloof tussen theoretische taalcontactmodellen en casestudies over taalvitaliteit.