Tussen 237 en 202 voor Christus, de Carthaagse Rijk als gevolg van zowel de territoriale ambities en, bovenal, de conflicten met Rome en een aantal inheemse volkeren van het Iberisch schiereiland en Noord-Afrika, werd gedwongen om grote aantallen troepen permanent gemobiliseerd te houden. Dit militair-politieke omstandigheid leidde tot een reeks van grote veranderingen in veel gebieden van de Carthaagse economische, politieke en sociaal systeem. Door middel van dit project zullen we in detail analyseren van de mate waarin de militaire mobilisatie getroffen landbouw, de basis van de oude economie, en de daarmee verband houdende de politiek met de heersende elites van de Carthaagse Rijk vastgesteld. Dit project omvat derhalve een kwantitatief onderzoek van de productiecapaciteit van de Carthaagse rijk in de late derde eeuw voor Christus; een analyse van de logistiek tijdens de Tweede Punische Oorlog (218-201 voor Christus); een evaluatie van de relatie van de oorlog veteranen met de landbouwproductie en een vergelijking van deze resultaten met die verkregen in een specifieke casus: een overzicht van een deel van het grondgebied van Utica, een Noord-Afrikaanse stad onder Carthaagse regel.