In dit proefschrift verkennen we de rol van participatieve kunstpraktijken in relatie tot stedelijk leven vanuit een sociaal pedagogisch perspectief. Zo'n sociaal pedagogisch perspectief verlegt onze aandacht van het organiseren en mogelijk maken van individuen om deel te nemen aan participatieve kunstpraktijken naar de relatie tussen participatieve kunst en opvattingen over stedelijk leven en de gewenste sociale orde. Ondanks de centrale rol van sociale transformatie en de belofte om de overeengekomen symbolische orde van de samenleving te verstoren in het ontstaan van participatieve kunstpraktijken, dreigt dit kritische potentieel steeds meer te worden gekaapt door een instrumenteel debat. Daardoor lijkt hun oorspronkelijke uitgangspunt om de bestaande culturele canon te openen, te verbreden en te herdefiniëren naar de achtergrond te verdwijnen. Vanuit een sociaal-pedagogisch perspectief is het centrale doel van dit proefschrift dan ook om een dergelijke technisch-instrumentele benadering te overstijgen en een dieper (empirisch) begrip te ontwikkelen van participatieve kunst in het licht van de context waarin ze evolueert, in het licht van haar gesitueerdheid tussen mensen en in het licht van de eisen van een veranderende stedelijke samenleving.