Dit voorstel heeft als doel de behandeling van hartritmestoornissen te verbeteren door een nieuw topologisch perspectief dat beperkingen in de huidige ablatie-strategieën aanpakt. Reentries, de belangrijkste drijvende kracht achter hartritmestoornissen, worden traditioneel gezien als geïsoleerde fenomenen. Echter, we hebben gevonden dat reentries in paren voorkomen, een cruciaal inzicht voor het begrijpen van het voortbestaan van hartritmestoornissen. Bovendien spelen onvolledige reentries een belangrijke rol en moeten ze worden behandeld.

Een belangrijk doel van dit project is het verbeteren van onze softwaretool, Directed Graph Mapping (DGM), die netwerktheorie gebruikt om alle typen hartritmestoornissen te analyseren. Door deze nieuwe topologische inzichten te integreren, kan DGM alle bronnen van hartritmestoornissen identificeren op basis van elektro-anatomische kaarten ( gesimuleerd, experimenteel of klinisch). We willen DGM open-source maken, ter validatie van onze aanpak.