Er is een dringende behoefte om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen door over te schakelen naar een duurzame bio-economie, waarbij industriële biotechnologie een sleutelrol speelt via de productie van bio-gebaseerde chemicaliën, bioplastics en microbiële eiwitten. Dit onderzoek richt zich op het gebruik van diverse tweede- en derde-generatie grondstoffen, zoals voedselafval en macroalgen, met de bacterie Cupriavidus necator om hoogwaardige bioplastics (polyhydroxyalkanaoten) en microbiële eiwitten te produceren via geavanceerde meerfasige fermentatieprocessen. Deze processen worden opgeschaald en geëvalueerd op techno-economische haalbaarheid, met als doel optimale strategieën te identificeren voor duurzame en industrieel haalbare productie die beter presteren dan huidige fossiele en eerste generatie bio-gebaseerde alternatieven.