Longkanker is de belangrijkste oorzaak van kankersterfte. Het wordt gekenmerkt door frequente ziekteherval,
zelfs na radicale behandeling. Persisterende microscopische haarden van chemo- en radioresistente kanker
stemcellen zijn verantwoordelijk voor de tumorrecidief.
Actieve immunotherapie biedt een rationeel therapeutisch alternatief met een totaal verschillend
werkingsmechanisme. Vandaag vormen dendritische cel (DC) vaccins het meest gevanceerde type van kanker
immnotherapie. Echter, DC vaccins hebben totnogtoe inconsistente klinische doeltreffendhied vertoond. Dit is
het gevolg van immunosuppressieve signalen uitgezonden door de tumor, en/of door verlies aan tumor
immunogeniciteit, wat tot op heden onvoldoende in rekening werden gebracht in de klinische trials. Een
systematische kennis van deze mechanismen in longkanker is een conditio sine qua non voor het ontwerpen van
klinische waardevolle DC vaccins. Hiervoor zullen we zowel syngene muismodellen van longkanker
aanwenden alsook een innovatief autoloog gehumaniseerd muissysteem. In deze modellen zullen we enerzijds
gastheer-gerichte moleculaire interventies uittesten met als doel de respons op het vaccin te herstellen.
Anderzijds zal het onderzoek bepalen hoe DC’s moleculair moeten gewijzigd worden tot een tumor-ongevoelig
fenotype. Dit project zal nauw geintegreerd worden met een translationeel onderzoeksprogramma alsook met
onze toekomstige klinische trials in longkanker immunotherapie.