Mensen zijn gelijk voor de wet. Dit principe is stevig verankerd in de juridische doctrine van de Verlichting en zodoende ook in de liberale Belgische grondwet. De praktijk blijkt echter heel wat weerbarstiger : sommige mensen zijn veel gelijker voor de wet dan anderen.

Door te focussen op de sociale profielen en strafrechtelijke trajecten van mensen die in aanraking komen met het strafrechtelijk systeem in brede zin (politie, justitie, gevangenis) in negentiende-eeuws België wil dit interdisciplinaire, historisch-criminologische project die complexe realiteiten ontrafelen. Meer in het bijzonder richt het zich op de vraag hoe diverse dimensies van sociale kwetsbaarheid (gender, klasse, leeftijd, migratieachtergrond…) de strafrechtspraktijk beïnvloeden.