Mycoplasma bovis (recent hernoemd tot Mycoplasmopsis bovis) veroorzaakt voornamelijk longontsteking bij kalveren en uierontsteking bij melkvee. Vlaanderen kent de hoogste gedocumenteerde prevalentie van M. bovis wereldwijd (30% bij melk- en vleesvee; 100% op vleeskalverbedrijven). De bacterie is hoogst besmettelijk en de behandeling met antimicrobiële middelen is vaak onvoldoende succesvol.  De infectie is immers reeds lange tijd subklinisch aanwezig, waardoor de behandeling bij uiteindelijke detectie minder efficiënt is. Infecties worden vaak chronisch en ook subklinische dragerdieren spelen een belangrijke rol in de epidemiologie. M. bovis infecties dragen massaal bij aan het antibioticumgebruik in de rundveehouderij en vormen een belangrijk economisch en welzijnsprobleem voor dier en mens. Aankoop van dieren is de belangrijkste risicofactor en preventie van infectie de meest duurzame aanpak. Zowel om insleep van de ziekte te voorkomen als om bedrijven terug vrij te krijgen zijn goede diagnostische testen noodzakelijk.

Het doel van dit project is om reeds beschikbare diagnostische testen voor M. bovis (PCR, ELISA, cultuur) te evalueren en optimale test strategieën op te stellen voor diverse scenario’s in de verschillende rundveetakken in Vlaanderen. Dit resulteert uiteindelijk in het ter beschikking komen voor de sector van aankoopprotocols en een methode voor sanering en certificering van een vrije status. Daarnaast wordt op deelnemende bedrijven de gecombineerde aanpak van deze diagnostische testen met snelscan longechografie (VLAIO LA project PneumoNEE) uitgetest als middel om de infectie beter te controleren, met een minimaal antibioticumgebruik.