Gesprekstolken (DI) is een inherent multimodaal proces dat wordt gerealiseerd via zowel verbale als non-verbale signalen, zoals blik, gebaren en prosodie. Non-verbale signalen dragen aanzienlijk bij aan belangrijke pragmatische processen in menselijke communicatie en de coördinatie van denkprocessen door wederzijds begrip te vergemakkelijken. Bestaand onderzoek naar multimodaliteit in DI wordt echter gekenmerkt door een verscheidenheid aan methodologieën en theoretische kaders, waardoor een consistente en systematische multimodale aanpak ontbreekt. Ook rijzen er door het toenemende gebruik van tolken op afstand vragen over de impact van de gereduceerde fysieke aanwezigheid van de tolk op de interactie, en meer specifiek op het gebruik en de perceptie van non-verbale middelen. Dit doctoraatsproject heeft als doel een beter inzicht te krijgen in de relatie tussen non-verbale middelen en intersubjectiviteit bij het tolken op afstand door middel van een mixed-methods benadering.