Aangeboren hartafwijkingen (CHD) komt voor bij 1% van alle leven geboren kinderen en zijn een belangrijke aangeboren oorzaak van morbiditeit en mortaliteit. CHD kan deel uitmaken van een syndromale constellatie, maar de overgrote meerderheid zich manifesteert geïsoleerd en sporadisch. Belangrijke vooruitgang is geboekt in het begrip van de moleculaire heterogeniteit in syndromale CHD, terwijl geïsoleerde vormen grotendeels onverklaard blijven. Onze hypothese is dat mutaties alleen aanwezig in cardiale voorlopercellen cellen (somatische mosaicism), de novo mutaties en mutaties met sterk gereduceerde penetrantie ten grondslag liggen aan sporadische CHD. Nieuwe generatie sequencing technieken maken analyse van het gehele coderende gebied van het genoom van een patiënt (exome). We zullen gerichte analyse van CHD genen uit te voeren in exome gegevens van zieke hartweefsel, tijdens de operatie geoogst. Bij het ontbreken van causale mutaties, exome brede data vergeleken met exoom verkregen uit bloedmonsters van beide ouders maakt het mogelijk om de novo of somatische mutaties te detecteren in het kind, afhankelijk van het al dan niet de mutatie is ook aanwezig in de kiemlijn van de patiënt. In een laatste stap, bioinformatica tools kunnen prioritering van kandidaat-genen in een autosomaal dominant model met een verminderde penetrantie. Nieuwe genen zullen worden gevalideerd door genetische modificatie van de zebravis embryo's, een eersteklas model voor de studie van cardiovasculaire ontwikkeling en door de screening van grotere patiënt cohorten. De resultaten zullen nieuwe moleculaire inzichten in CHD en gelijkmatig belangrijk is, zal goeds voor de begeleiding van de CHD families.