Het voorschrijven van trainingsrichtlijnen uit Cardiopulmonale Inspanningstest verloopt in de praktijk vaak problematisch omdat geen rekening gehouden wordt met de niet-steady state fysiologische responsen eigen aan het ‘ramp’protocol. Hierdoor is er sterke interindividuele variabiliteit in de adaptaties op een trainingsprogramma (veel non-responders). In dit project ontwikkelen we een methodiek om optimaal de vertaling te maken van de inspanningstest naar trainingsmodaliteiten.