De psalmen, een belangrijk corpus van bijbelse poëzie, hebben de hele Europese literatuur en religieuze cultuur door de eeuwen heen bepaald. Vroegchristelijke en Byzantijnse lezers erkenden het poëtische karakter van de psalmen, en psalmodie het zingen van de psalmen tijdens de liturgie) was een belangrijk onderdeel van het kloosterleven. Dit project zal onderzoeken hoe de Griekse vertalingen van de psalmen hun weerklank vonden in verschillende vormen van laat-antieke en Byzantijnse poëzie. Deze vorm van creatieve receptie is tot nu toe nauwelijks bestudeerd, hoewel het een belangrijke vorm van doorleven is van de bijbel in de middeleeuwen.
Verschillende types poëzie uit verschillende periodes zullen onderzocht worden, om een brede variatie in perspectieven te garanderen. Het corpus zal vooral bestaan uit metrische parateksten bij de psalmen: boekepigrammen over David (vaak bestempeld als een nieuwe Orpheus) en de psalmen zelf. Deze teksten zijn overgeleverd samen met de psalmen en weerspiegelen een specifieke poëtische sensibiliteit. Bedoeling is hieraan een monografie te wijden, met kritische editie en vertaling. Daarnaast zullen metrische parafrasen van de psalmen bestudeerd worden, als voorbeelden van interpretatie, herschrijving en creatieve appropriatie