Banken en beleidsmakers zien klimaatverandering steeds meer als een belangrijke bron van risico. Stijgende temperaturen en frequentere natuurrampen bedreigen woningen, inkomens en mensenlevens. Het inperken van deze risico’s door de uitstoot van broeikasgassen te verlagen brengt de financiële gezondheid van veel bedrijven in gevaar. Ondanks hun centrale rol in dit probleem, staat onderzoek naar de gevoeligheid van banken aan – en hun invloed op – klimaatverandering nog in de kinderschoenen. In dit project onderzoek ik de relatie tussen bankkredieten en twee onderdelen van klimaatrisico: broeikasgassen en overstromingen. In een eerste deel analyseer ik in welke mate banken de uitstoot van bedrijven in rekening nemen bij het verstrekken van kredieten (bv. via de interestvoet). In een tweede deel onderzoek ik of banken de uitstoot van kredietnemers kunnen beïnvloeden. Door bv. hogere interesten te vragen aan grote vervuilers zouden banken deze bedrijven kunnen motiveren om hun uitstoot te verlagen. Over de gevoeligheid van banken aan fysieke risico’s bestaat veel onzekerheid. Daarom richt ik in het derde deel mijn aandacht op overstromingen. Met een unieke dataset van hypothecaire kredieten onderzoek ik of banken rekening houden met overstromingsrisico bij het verstrekken van kredieten en hoe overstromingen de balans van banken treffen via deze kredieten. Dit zijn belangrijke inzichten voor banken en beleidsmakers omdat ze bijdragen tot een optimaal risicomanagement bij banken.