Neuroblastoom is de meest voorkomende extracraniale solide tumor bij kinderen en is verantwoordelijk voor 15% van de kankersterfte bij kinderen. Met de huidige intensieve multimodale therapie is de overlevingskans voor hoog-risico patiënten slechts 50%. Om hun overlevingskansen te verbeteren, is er een opmars in het gebruik van gerichte therapieën die effectiever zijn in het doden van kankercellen en minder toxisch zijn. Dit project heeft tot doel het effect van idasanutlin of dinutuximab op verschillende neuroblastoom-celpopulaties te karakteriseren met vloeibare biopsieën en ruimtelijke transcriptoomanalyse, een techniek die biomoleculen kan kwantificeren met behoud van hun ruimtelijke context. Hiervoor zullen neuroblastoomtumoren van twee muismodellen en van patiënten worden geanalyseerd met een aangepast sequeneringsgebaseerd ruimtelijk transcriptoomanalyse platform om de intratumorale heterogeniteit tijdens tumorvorming en de pleiotrope behandelingseffecten geïnduceerd door deze geneesmiddelen te bestuderen. Verder zal in het bloedplasma van de muizen worden nagegaan in welke mate de tumorheterogeniteit, gedetecteerd via ruimtelijke transcriptoomanalyse, kan worden opgespoord in het extracellulair transcriptoom. Betere inzichten in het moleculair werkingsmechanisme van nieuwe beloftevolle therapieën en in tumorheterogeniteit, zal resulteren in betere/nieuwe combinatietherapieën met als doel de overlevingskansen en levenskwaliteit van patiënten te maximaliseren.