Sinds 2011 werden meer dan 100.000 Syriërs het slachtoffer van gedwongen verdwijning (GD), voornamelijk door het regime. De straffeloosheid en het achterhouden van informatie maken het vrijwel onmogelijk om GD te bewijzen of vervolgen. Hoewel de internationale gemeenschap de omvang van dit probleem erkent, bleef ze vrij passief, terwijl families van vermisten het voortouw namen om het lot van hun dierbaren te achterhalen. De inspanningen van informele actoren om de normalisering van GD een halt toe te roepen, stimuleerden initiatieven voor rechtvaardigheid in de Syrische context, met name inzake documentatie. In de zoektocht naar rechtvaardigheid staat documentatie door formele en informele actoren centraal. Dit omvat het verzamelen van forensisch bewijs en getuigenissen, maar ook artistieke praktijken die onrecht documenteren. Hoewel zij diverse acties, fora en benaderingen hanteren, delen deze actoren de overtuiging dat documentatie de basis vormt voor andere rechtvaardigheidsinspanningen. Gezien de centrale rol van GD en de institutionele impasse onderzoekt dit project documentatie door informele actoren, inclusief in de kunsten. Het beoogde resultaat is inzicht in het potentieel van documentatie door niet-institutionele actoren en hun interactie met formele mechanismen. Dit project onderzoekt hoe informele actoren herdenken wat rechtvaardigheid kan betekenen wanneer formele kanalen tekortschieten en analyseert hoe zij nieuwe ecosystemen voor rechtvaardigheid vormgeven.