Rechtsvergelijking is altijd al een soort overkoepelende begrip omvat verschillende activiteiten met verschillende achterliggende motieven en doelen en in zoverre geweest, methodologisch pluralisme is een essentieel onderdeel van de rechtsvergelijking. In het kader van de aanpassing / harmonisatie-initiatieven (bv EU), geleerden in vergelijkend verbintenissenrecht hebben de neiging om een ​​(niet goed uitgewerkte) functionalistische aanpak en beperkt hun onderzoek naar een vooral technische, beschrijvende en pragmatisch niveau zonder rekening te houden met een meer in het bijzonder interculturele dimensie. Specifieke private / contractenrecht kwesties of regels werden met elkaar vergeleken en gecontrasteerd en gemeenschappelijke beginselen, definities en model regels voorgesteld [1] De schema's van verstaanbaarheid zijn relatief beperkt en weinig aandacht werd besteed aan de culturele of maatschappelijke context waar het bestek vraagstukken uitgaan, dat wil zeggen de functie bilaterale termen (bij relaties tussen twee linguïstische / discursieve tradities) of multilaterale termen (bij complexere internationale kaders) [2]. Tot nu toe zijn in de literatuur, is cultuur is gebruikt als een a priori begrip, vaak abstract of intuïtief. Zowel in vergelijkend recht [3] en in rechtssociologie [4], het concept van de cultuur wordt gebruikt in deze vage manier, zonder zo veel als een onderzoeksplan of programma in verband met bewijzen van de aannames gedaan over het begrip van de cultuur. In vergelijkend recht literatuur, sommigen hebben betoogd dat juridische culturen zijn onvergelijkbaar en dat derhalve harmonisatie van de wetgeving is onmogelijk [5]. De meeste andere comparatists neiging de invloed van cultuur onderschat en aangenomen dat rechtsculturen vormen geen belemmering voor bijvoorbeeld een harmonisatie. Binnen het gebied van de contrastieve taalkunde en vertaling studies weinig onderzoek is uitgevoerd in het gebied van vertaalde juridische discours of in verband met de receptie analyse van de oorspronkelijke juridische teksten en hun vertaling is uitgevoerd. Hoewel het onderzoek bestaat op de ontvangst van buitenlandse concepten in verschillende juridische culturen, is de rol van vertaling in de receptie proces slechts bij uitzondering onderzocht op het gebied van wetgeving [6]. In andere wetenschappelijke gebieden ontvangst analyse van concepten via vertaling is een bloeiende gebied van onderzoek, vooral in de lange traditie van het Begriffgeschichte of de geschiedenis van de concepten [7].