Door navigatiehulpmiddelen te gebruiken, worden gebruikers ondersteund bij hun beslissing over waar ze naartoe moeten tijdens een
(indoor) wayfinding-taak. De complexiteit van deze beslissingspunten kan echter variëren, wat een
invloed op hoe gemakkelijk de juiste route kan worden geselecteerd door de gebruiker. Daarom, de
communicatie van routeaanwijzingen door de navigatiehulp moet even effectief en efficiënt zijn als
mogelijk, en dus afgestemd op de lokale behoeften van de gebruiker. Dit project richt zich op de ontwikkeling en
evaluatie van een adaptief systeem, waarbij de communicatie van route-instructies varieert
volgens het waargenomen niveau van complexiteit op beslissingspunten. In een eerste fase van het project,
complexiteit van gebouwen wordt afgeleid van theoretische maten (gebaseerd op syntaxis van ruimtetekens).
Vervolgens zal de daadwerkelijke perceptie van de gebruiker met betrekking tot de complexiteit op dezelfde beslissingspunten zijn
geëvalueerd. Een vergelijking tussen de theoretische en waargenomen waarden zal gemaakt worden om te kunnen
om automatisch het ervaren niveau van complexiteit op beslissingspunten te berekenen. Via een nummer
van gebruikersstudies, zullen we afleiden welk type routecommunicatie (bijvoorbeeld 2D- of 3D-kaarten, symbolen,
foto's, etc.) werkt het best op beslissingspunten met een bepaald niveau van (waargenomen) complexiteit. Deze
informatie wordt gecombineerd in een navigatiehulp die de route-instructies automatisch aanpast
volgens de (gepercipieerde) complexiteit van een bepaald beslissingspunt. Dit systeem zal worden geëvalueerd
in een echte setting in de laatste fase van het project.