ACHTERGROND Urinaire incontinentie is het vaakst geobserveerde lagere urinewegsymptoom bij kinderen met cerebrale parese (CP) (Samijn et al., 2016). Droog of droger zijn kan de levenskwaliteit en gezondheidsstatus van kind en sociale omgeving positief beïnvloeden. Niet-invasieve training wordt gezien als een effectieve behandeling, maar succesratio is lager en veranderingen gebeuren trager bij kinderen met CP in vergelijking met normaal ontwikkelende kinderen. Hogere hersencentra verantwoordelijk voor blaascontrole kunnen gerelateerd zijn aan het voorkomen van incontinentie en effectiviteit van training. Deze hersencentra kunnen gecorreleerd zijn aan de hersenschade kenmerkend voor kinderen met CP. DOELSTELLING Ontrafelen van beïnvloedende factoren voor incontinentie en training bij kinderen met CP. METHODOLOGIE De belangrijkste focus van dit project onderzoekt de correlatie tussen hersenschade en incontinentie of trainingseffectiviteit. Dit zal geanalyseerd worden aan de hand van anatomische en functionele MRI studies. Daarnaast zullen ook andere beïnvloedende factoren onderzocht worden. Dit aan de hand van patiëntengegevens als deel van evaluatie of training van incontinentie. HYPOTHESE Dit onderzoeksproject streeft een verbetering van evaluatie en behandeling van incontinentie na bij kinderen met CP. Dit door correcte communicatie en realistische verwachtingen, verbeterde patiëntselectie en haalbare behandelstrategieën voor zowel kind als sociale omgeving.