Efficiëntie van overheidsaanbesteding kan verkregen worden door verspilling van publieke middelen tegen te gaan. Verspilling in de vorm van buitensporige uitgaven en inefficiënte allocatie van publieke contracten ontstaat wegens nalatigheid of corruptie. Gedetailleerde administratieve data over publieke aanbesteding maakt het mogelijk om de concepten van inefficiëntie en wanpraktijken vanuit nieuwe invalshoeken te benaderen. De verspilling kan te wijten zijn aan beslissingen over het veilingontwerp. Overheden houden veilingen om goederen, diensten en werken te kopen. Zij kunnen bijvoorbeeld de tijd dat bedrijven krijgen om deel te nemen aan veilingen verminderen om concurrentie te beperken en zo favoritisme te vergemakkelijken. Bovendien kan de verspilling cyclisch zijn. Politici die zich verkiesbaar stellen kunnen additionele stemmen behalen door overeen te komen met benzinestations om brandstofprijzen voorafgaand aan de verkiezingen te drukken in ruil voor contracten toegewezen via oneerlijke mededinging. Uitgaven kunnen tevens toenemen wanneer politici hun ambt verlaten. Allereerst kunnen corrupte politici meer contracten afsluiten in ruil voor steekpenningen. Voorts kunnen politici minder aan kostenbeheer doen waardoor de uitgaven kunnen stijgen. Het project zal bijdragen aan de wetenschappelijke literatuur en aangeven hoe efficiëntie al dan niet bevorderd kan worden in publieke aanbesteding gezien het een belangrijk deel uitmaakt van totale overheidsuitgaven en BBP.