Microgliale cellen zijn de residente mononucleaire fagocyten van het centrale zenuwstelsel (CZS) en hebben een functionele rol bij zowel immuunafweer als centraal onderhoud. Deze cellen kunnen echter krijgen ook een schadelijk pro-inflammatoir fenotype dat de vorming van inflammasomes - cytosolische multi-eiwitcomplexen die verantwoordelijk zijn voor de productie van pro-inflammatoire cytokines - en de inductie van pyroptose, een lytische vorm van celdood die provoceert verdere ontsteking. Hoewel geactiveerde microglia en het inflammasoom zijn vaak geweest betrokken bij veel inflammatoire aandoeningen, is er maar heel weinig bekend over hun bijdrage aan neuroinflammatie en Alzheimer (AD) pathofysiologie. De voorgestelde studie wil deze lacune opvullen door te focussen op bepaalde componenten in dit pad. Concreet zullen we ons concentreren op de caspases -1
en -11 die worden geactiveerd bij het ontstekingsmechanismesamenstel, en op hun beurt splitsen en activeren klassieke pro-inflammatoire cytokines IL-1b en IL-18 om een ​​neuro-inflammatoire aandoening te ondersteunen. Wij zal ook de rol van A20 onderzoeken, een krachtige rem op het centrale pro-inflammatoire NF- B pathway, in het beheersen van microgliale activatie, inflammasoomassemblage en de stroomafwaartse pro-inflammatoire bijwerkingen. Door het gebruik van nieuwe en nauwkeurige muismodellen en een verscheidenheid aan in-vivo, in-vitro en ex-vivo technieken, dit project zal inzicht verschaffen in de moleculaire mechanismen van neuroinflammatie en het belang ervan voor de pathologie van AD.